Rozmowa psa z kotem o malowaniu (Godlewska Krystyna)

CZĘŚĆ I Rozmowa psa z kotem o malowaniu 1. Są kubki woda pędzle - zabierzmy się kocie do malowania Zielonego stołka nie trzeba koty malują na stojąco Czarny komin namalujmy zielono aby w nim wszystko rosło Sadze do malowania są niepotrzebne prawidłowy malarz wie że żeby jaskrawą zieleń ściemnić wystarczy zgasić światło Namalujmy zielono kwitnące mosty A u patrzących na mosty kwitnące koty albo psy (fragment) CZĘŚĆ II Czego dzieciom nie powiedział pies i kot Na calusieńkiej kuli ziemskiej nie ma takich dzieci, które otwierając rankiem oczy nie przekonałyby się, że tylko słońce przynosi kolory.

I nie ma takich, co kładąc się spać ponadto nie przekonałyby się, że wraz z zachodzącym słońcem, wszelkie oglądane w dzień przedmioty utraciły swoje odcienie. Obudzone tedy do malowania dzieci - w tym momencie - rezolutnie mogą zapytać: Jak właściwie, proszę kota i psa, powstają te, o których tyle się mówi - k o l o r y i f a r b y, przeznaczone nie tylko do malowania, ale też do oglądania, jeśli już nie wszelkiego, to prawie wszelkiego.

Po tak nieprzystępnym,niewątpliwie mądrze zadanym pytaniu, odpowiedź powinna być taka: F a r b y - w odróżnieniu od k o l o r ó w - powstają ze sproszkowanych drobin, które dorośli nazwali p i g m e n t a m i, a przyroda - wedle własnego widzi mi się - podzieliła na: białe, czarne, żółte, niebieskie i czerwone..., oraz czarne i białe.

C z a r n e i b i a ł e - w pełni pozbawione odcieni! Mieszając tedy którykolwiek z pigmentów z wodą otrzymamy a k w a r e l k i. Łącząc natomiast te same p i g m e n t y z olejem - jakiego mama używa choćby do smażenia placków - otrzymamy f a r b y o l e j n e.