Drzewo do samego nieba (Muza)

Tytułowe drzewo rośnie wśród starych brzydkich kamienic okalających jeszcze brzydsze podwórko. Lubi je wielu lokatorów,głównie lubią je dzieci, a zwłaszcza chłopcy, którzy spędzają na nim każą wolną chwilę. Z tej perspektywy - kolejnych konarów rosłego drzewa - poznają sąsiadów, zaprzyjaźniają z nimi, uczą się rozumienia ich problemów, które są czasami wyjątkowo skomplikowane (np. Samotność wyjątkowo sympatycznej i życzliwej dzieciakom starszej pani, która podczas wojny straciła własne dzieci). Stare kamienice są asygnowane do rozbiórki, a drzewo do wycięcia. A jednak to ono właśnie przetrwa - dzięki dzieciom i niektórym dorosłym. Atrakcyjna, pełna poezji opowieść o wydźwięku naturalnym. Niezwykle pomysłowe, przemyślane ilustracje, obecnie w zbiorach Muzeum w Zamościu.

Książka uzyskała dotację Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach programu Promocja literatury i czytelnictwa.